Kanningarnar hjá Fiskirannsóknarstovuni vístu, at á landgrunninum er gróðurin í ár yvir miðal, og nógv er til av bæði plantu- og djóraæti. Yvirhøvur var fiskayngulin væl vaksin og hevði nógva føði í maganum. Sera nógv varð fingið av hvítingsbróður- og nebbasildayngli, og nøgdin av toskayngli var um miðal.
Á Føroyabanka var hinvegin lítið av plantuæti; somuleiðis var lítið til av fiskayngli, og hann var lítil til støddar.